Ponieważ najlepszy jest spontan planowany, cały tydzień rozmawialiśmy i ustalaliśmy szczegóły wyjazdu, a w sobotę zebraliśmy manatki i o dość dziwnej porze ruszyliśmy w stronę Zakopanego. Spacer po ciemku przez Dolinę Chochołowską odbył się w rekordowym tempie. Schronisko nie było puste, ale niewielka ilość ludzi była miłą odmianą w porównaniu do lata. Pewna wesoła grupa śpiewała i przygrywała sobie na zastawie stołowej... Schronisko dostaje dużego plusa za całodobowy darmowy wrzątek i bardzo miłą obsługę :)
W niedzielę obudziliśmy się przed świtem i kiedy za oknami robiło się szaro ruszyliśmy w stronę szlaku na Trzydniowiański Wierch (1758 m n.p.m.) Początkowo nic nie zapowiadało tak pięknej aury, ale ostatecznie był to jeden z najpiękniejszych zimowych dni w górach, jakie miałam możliwość przeżyć. Jedynie przez pierwszą część dnia chmury kłębiły się nad Grzesiem (1653 m n.p.m.) Szlak był dość nieźle przetarty, ale ilość śniegu i tak przyczyniła się do dwukrotnego wydłużenia czasu przejścia i totalnego przemoczenia wszystkiego :)
Mieliśmy nadzieję na zrobienie pętli przez Starorobociański Wierch (2176 m n.p.m.) i Ornak (1854 m n.p.m.), jednak na Kończystym Wierchu (2002 m n.p.m.) zarządziliśmy odwrót. Był to zdecydowanie dobry pomysł, bo jak doniosła nam zaprzyjaźniona grupa, która tego dnia zdobywała Ornak, tamten szlak przetarty nie był i albo trzeba było iść na czworakach albo zapadać się po pas :-)
Dwutysięcznik został jednak zdobyty, więc nie ma co narzekać. Sezon dopiero rozpoczęty, więc wszystko przed nami...
Trasa:
Siwa Polana (925 m) - Polana Huciska (989
m) - Wyżnia Brama Chochołowska (1040 m) - Polana Trzydniówka (1080 m) - Schronisko
PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m) - Polana Trzydniówka (1080 m) - Trzydniowiański
Wierch (1758 m) - Kończysty Wierch (2003 m) - Trzydniowiański Wierch (1758 m) -
Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m) - Polana Trzydniówka (1080
m) - Wyżnia Brama Chochołowska (1040 m) - Polana Huciska (989 m) - Siwa Polana (925 m)
